कबिता

बिदा तिमीलाई,,,,,,,,,,,,,,,,!

अर्कैको शिंदुर लगाई डोली चढ्दा
तिमीलाई खुशी मिल्छ भने प्रिय,
लगाऊ शिंदुर चढ डोली टाढा जाऊ,
कहिले नदेखिने मेरो यो नजर देखी।

ब्यर्थै सपनाको संसार सजाई राख्नु भन्दा,
तिम्रो नाम जप्दै दिनै देऊराली धाउनु भन्दा
म पनि मिल्काई दिन्छु तिम्रो याद
दु:खी यो मेरो प्रेमको नगर देखी।।

तिम्रै लागी छरपष्ट बनाई राखे
भावनाको बिस्कुनहरु,
माया दिने ठाउँमा दया गर्न खोज्छौ,
गरीब अबस्य हुँ, भिखारी म हैन,
मेरो प्रेम, महासागर भयो क्यार तिम्लाई
रोकिदिन्छु मेरो प्रेम, सुकाई दिन्छु सागर,
तरी जाऊ,पानी बिनाको रुखो त्यो बगर टेकी।

धेरै बिते दिनहरु, धेरै बिते रात,
छटपटीमा जिबन बित्यो पाइएन त्यो साथ,
माया प्रेमको साँगर गहिरो भन्छन भन्ने सबै
डराई हाल्यौ छेउमा आउने तरंगको लहर देखी।

दिनु दियौ धोका सबै, मैले पनि लिएँ,
आँशुको धागो बनाई धेरै पल्ट सिएँ,
तिमीलाई पाउने मेरो ईच्छा र रहर ठुलो थियो,
दिंदैछु बिदा तिमीलाई आज देखी आउने छुईन सपनीमा,
छोडी गयौ पराई भयौ, मेटाउदै छु तिम्रो नाम
मैले गरेको त्यो अकल्पनिय
ईच्छा र आकंक्षाको भण्डार देखी।

बि. जे. बान्तवा “पराईमान्छे”
ठुलोदुम्मा / भोजपुर