कबिता

"अधुरो चाहानाहरु "

मौलाएको आशा हरु

कुन्नी कता सरी गयो ।

खुशी सारा बटुलेर

सयौ खोला तरी गयो ।

आश्वासनको सेरोफेरो ।।

जमिन मुनी फसाएर

बिश्वासको मिठो बोली

हावा सँग टरी गयो ।

जाहिजुही चमेलिले

बसन्तमा फुल्यो मात्र ।।

वास्ना छर्न नपाऊदै

किन कुन्नी झरिगयो।

उपवन्मा लहराऊने

चन्चल्ताका रेशाहरु

निस्तब्धता अधेरिले ।

खुशी सारा हरि गयो

स्वार्णिमता चादनिमा

टल्पलाऊने

शितकोथोपा 

उशासँगै सुरजले

बिलिनतामा भरि गयो ।।

दिपक बस्नेत

जल्जला - ६ चुङ्खुरुङ

सङ्खुवा सभा

नेपाल