कबिता

\उपल्लो जीवन/

केराको पातहरुमा लुकेर

हुर्किरहेका गाँजाहरु जस्तै

शहरका भित्री गल्लीहरुमा,

घोघा–पैनीहरुमा,

एकान्त छहारीहरुमा

गाँजाकै कृपाले

आफ्नै डाक्टर बनेर डुलीरहेछु म ।

धँुवाले निको पार्न खोज्छु रोग

नभएर झोल पनि थप्छु

हुदैन, ट्याव्लेट नि खान्छु

अझै नपुगेर

सिरिन्ज भर्छु नसा–नसामा ।

अनि,

उड्छु माथि–माथि हावासँगै

हावामै सपना बुन्छु

खुसि खोज्छु

भूत र भविष्य खोतल्छु

जीउनुको सार्थकता निचोर्छु

जीवनको अर्थ कोट्याँउछु ।

फेरी एक्कासी,

हावा खुस्केको बेलुन झैँ

खस्तछु भुइँमा

र, सम्झिन्छु आफ्नो दशा

सोँच्दछु मेरो उब्रेको जीन्दगी ।

धिरज याक्दुहाङ

रानीवास  ५, भोजपुर

हाल : विराटनगर